«گل و لای‌ها خشک شده و گرمای زیاد هوا باعث گرد و غبار بسیار زیادی شده است. دمای هوا در پل‌دختر بسیار بالاست و تا ۵۰ درجه هم می‌رسد به همین دلیل گردو خاک بسیار زیاد است و بیماری‌های عفونی بین کودکان بسیار شیوع پیدا کرده است.»فاطیما
فردوس: ۷۸ نفر فوت کردند، بیشتر از هزار و ۱۰۰ نفر مصدوم شدند و زندگی چندین میلیون نفر را تحت تاثیر قرار داد؛ یک سیل ویرانگر در فروردین‌ماه امسال. سیلی که شهرهای زیادی را درگیر و خسارت‌های جبران‌ناپذیری را وارد کرد. حالا سه ماه گذشته و از آن هیاهو و کمک‌ها و وعده و وعیدها تنها ویرانی باقی مانده است. یک ویرانی تکرارشده در بم، کرمانشاه، .. و حالا خوزستان، لرستان، گلستان و شهرهای دیگری که سیل تا مرز ویرانی آنها را کشانده است. سه ماه گذشته و دیگر نه خبری از کمک‌های مردمی است، نه نیروهای امدادی، نه تقلا برای حل مشکلات و نه وعده و وعیدهای به سرانجام رسیده. سه ماه گذشته و جز یک ویرانی و اندک فعالیت‌هایی برای خالی نبودن عریضه، باز هم ویرانی عظیم‌تری تکرار شده است.همه‌چیز بسیار کند است
تورج نصیری یکی از افرادی است که از ابتدای سیل پل‌دختر در منطقه حضور داشته و حالا بعد از نزدیک به ۳ ماه روند تغییرات را روایت می‌کند و به «خبرآنلاین» می‌گوید: «در حال حاضر بعد از حدودا ۳ ماهی که از سیل گذشته، شهر پل‌دختر را تمیز کرده‌اند و بنیاد مسکن اصفهان برای پل‌دختر مقیم شده و مشغول بررسی و کارشناسی خانه‌هاست. یک‌سری از خانواده‌ها وام گرفته‌اند که ۷۰ میلیون است و ۴۰، ۵۰ میلیون آن وام است و مابقی بلاعوض است تا در زمینه‌های معیشتی استفاده شود. روند کار بسیار کند است اما به هر حال فعالیت‌هایی در حال انجام است. شهرداری برای ترمیم شهر وارد عمل شده و در حال تعمیر مسیرها و آسفالت‌هاست و کارهایی از این دست انجام می‌شود. خانه‌هایی که باید کاملا تخریب می‌شد، تخریب شده و بعضی خانه‌ها را هم دیده‌ام که در حال طراحی فونداسیون آن هستند. با این حال باید تکرار کنم که روند فعالیت‌ها بسیار کند است و گرمای زیاد در پل‌دختر به این کندی افزوده است.»
مدرسه‌ها باز شود، خانواده‌ها کجا بروند؟
زمانی که سیل آمد بسیاری از خانواده‌ها مجبور به زندگی در چادر شدند چون خانه‌ها و حتی زمین‌هایشان کاملا تخریب شد؛ نصیری هم در تایید این ماجرا می‌گوید: «اما الان چادرها را جمع کرده‌اند و خانواده‌ها را در مدارس و قسمت‌هایی از مسکن مهر اسکان داده‌اند تا مدرسه‌ها شروع شود. البته مشخص نیست که بعد از بازشدن مدرسه‌ها چه برنامه‌ای برای اسکان خانواده‌هایی دارند که در مدارس زندگی می‌کنند. در مورد تحصیل دانش‌آموزان این منطقه هم امتحانات داخلی برگزار و تمام شد. برای دانش‌آموزان سال آخر دبیرستان هم کلاس‌های جداگانه برگزار کردند و معلم از تهران آمد تا برای امتحان نهایی و کنکور آماده شوند. علاوه بر این برای دانش‌آموزان سال آخر سهمیه ۵ درصدی در نظر گرفتند که این سهمیه مربوط به همان دانشگاه لرستان است. برای دانش‌آموزانی هم که نتوانستند نمره مناسبی بگیرند قرار شد در دو نوبت آزمون جبرانی گرفته شود.»
فقط می‌گویند خانه‌ها را می‌سازیم! کی؟ معلوم نیست
سیل تمام کتاب‌های درسی دانش‌آموزان را برده بود و نگرانی اصلی این بود که امتحان‌هایشان چه می‌شود؟ «کتاب‌ها و دفاتر بسیاری از دانش‌آموزان را آب برد و من شاهد بودم که برای اکثرشان جزو و کتاب فرستادند. خیلی از خانواده‌ها بودند که خانه‌هایشان در حاشیه رود بود و کاملا تخریب شد. برای این افراد هم در شهر مکان‌هایی را در نظر گرفتند تا مسکن ساخته شود؛ اما اینکه چه زمانی این خانه‌ها ساخته شود اصلا مشخص نیست. خانه‌هایی هم در سطح شهر بود که بنیاد مسکن اعلام کرد باید تخریب شود و الان در حال بازسازی آن هستند اما وضعیت خانه‌های کاملا تخریب‌شده مشخص نیست و فقط گفته‌اند می‌سازیم. در واقع تا کنون اقدام به ساخت خانه‌ای نکرده‌اند و نمی‌شود در کوتاه‌مدت منتظر تکمیل خانه‌ای باشیم. در حال حاضر هم هیچ کمکی از دیگر شهرها نمی‌آید و همان اوایل بود که سیل کمک‌ها به ما می‌رسید. آب شرب منطقه وصل شده ولی افت فشار به‌خاطر گرمای زیاد وجود دارد.»
قیمت سرسام‌آور اجاره‌ها و مهاجرت از پل‌دختر
قیمت بالای خانه و اجناس اما مهم‌ترین مسئله پل‌دختر است. «در مورد مواد خوراکی و تغذیه هم یک مقداری قیمت اجناس بالاست اما هست. اجاره و رهن خانه‌ها هم سرسام‌آور شده و در چند ماه اخیر سه برابر شده است؛ تا جایی که بسیاری از خانواده‌ها از پل‌دختر رفته‌اند. تا قبل از این سیل هم پل‌دختر در محرومیت کامل بود؛ الان که دیگر هیچ. بسیاری از افراد شغل‌هایشان را از دست دادند و مجبور شدند بروند؛ به‌خصوص اجاره‌نشین‌ها. جاده پل‌دختر به کرمانشاه هم که به‌خاطر تخریب پلی کنار روستای بابازید تخریب شده بود، صاف شده اما همچنان خاکی و خطرناک است. جاده پل‌دختر به خرم‌آباد هم بسیار خطرناک است. شاید هلال‌احمر هم کمک کرده باشد اما اینکه به چه کسی تحویل داده‌اند مشخص نیست. الان وضعیت طوری است که باید آشنا داشته باشی تا بتوانی چیزی را به دست بیاوری.»
آن‌طور که نصیری می‌گوید: «در مورد خدمات درمانی هم همان روزهای سیل تمام خدمات درمانی پل‌دختر رایگان شده بود و سپاه استان کرمانشاه بیمارستان صحرایی زده بود و ارتش هم اقداماتی انجام می‌داد. تا یک مدتی هم اکثر خدمات رایگان و خوب بود اما بعد از مدتی به روال عادی بازگشت.»
تمام شهر را گرد و غبار گرفته است/ شیوع بیماری‌های عفونی
آرام نصیری هم یکی دیگر از داوطلبان مردمی است که در زمان وقوع سیل، مسئول پخش کمک‌های مردمی بوده است. «شهر تا حدودی تمیز شده اما همچنان پاکسازی نشده است. گل و لای‌ها خشک شده و گرمای زیاد هوا باعث گرد و غبار بسیار زیادی شده است. دمای هوا در پل‌دختر بسیار بالاست و تا ۵۰ درجه هم می‌رسد به همین دلیل گردو خاک بسیار زیاد است و بیماری‌های عفونی بین کودکان بسیار شیوع پیدا کرده است. تعدادی از خانواده‌ها در مدارس اسکان داده شده‌اند و مابقی در خانه‌های مسکن مهر اما امکانات به شدت ضعیف است. نه یخچال هست نه گاز و دیگر وسایل ابتدایی برای زندگی. البته به تازگی پک‌هایی شامل یخچال و فرش و .. در حال ارسال است که آن هم به همه داده نمی‌شود و کاملا گزینشی است.»
اجاره و رهن خانه‌ها هم سرسام‌آور شده و در چند ماه اخیر سه برابر شده است؛ تا جایی که بسیاری از خانواده‌ها از پل‌دختر رفته‌اند. تا قبل از این سیل هم پل‌دختر در محرومیت کامل بود؛ الان که دیگر هیچ. بسیاری از افراد شغل‌هایشان را از دست دادند و مجبور شدند بروند؛ به‌خصوص اجاره‌نشین‌ها.
این داوطلب می‌گوید: «تعداد کمی از خانه‌ها را که کاملا تخریب نشده بود تعمیر کرده‌اند اما فضای شهری همچنان بازسازی نشده و هر روز گروه‌های مردمی با کمک شهرداری اقدام به تعمیر شهر می‌کنند. در واقع امکانات انقدر ضعیف است که بسیاری از خانوده‌ها از پل‌دختر رفته‌اند. وضعیت تحصیل بچه‌ها هم که اصلا مشخص نیست. دختر من کلاس سوم بود و بعد از عید دیگر مدرسه نرفت؛ حتی امتحان هم نداد و نمی‌دانم کلاس چهارم را چطور می‌خواهد شروع کند؟ همه‌چیز خیلی خیلی کند است و نمی‌دانیم قرار است چه اتفاقی بیفتد و اصلا معلوم نیست برنامه‌شان برای رسیدگی به وضعیت بغرنج پل‌دختر چیست؟»
نامه‌ای برای آزادی ۵ میلیون دلار
کمک‌های مردمی و هجوم گروه‌های مختلف برای کمک، به همان یک ماه اول حادثه سیل ختم شد و حالا دیگر هیچ خبری نیست؛ وعده و وعیدهای مسئولین هست اما لیست‌کردن اقداماتی که توانسته باشد تاثیر مثبتی بر سیل‌زده‌ها بگذارد، به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد. فشارهایی که از داخل و خارج وارد می‌شود و ضرر آن تنها به سیل‌زده‌ها می‌رسد. مصداق آن این است که بیش از ۵ میلیون دلار برای کمک به سیل‌زدگان جمع‌آوری شده اما امکان انتقال آن به داخل ایران وجود ندارد. در همین میان نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل با هدف ایجاد کانال مالی برای ارسال کمک‌های بشردوستانه بین‌المللی نوشته شده است تا این محدودیت‌ها برداشته شود و این مبلغ بتواند به سیل‌دیده‌ها کمک کند.
علاوه بر این هیئت وزیران در جلسه ۲ تیر ۱۳۹۸ به‌پیشنهاد وزارت کشور و تأیید سازمان برنامه و بودجه کشور با تخصیص مبلغ ۳۹ هزار و ۲۱ میلیارد ریال به‌صورت تملک دارایی سرمایه‌ای از محل منابع ماده (۱۰) قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت موضوع بند (م) ماده (۲۸) قانون الحاق برخی مواد به قانون تنظیم بخشی از مقررات مالی دولت (۲) برای بازسازی بخش‌های خسارت‌دیده ناشی از سیل سال ۱۳۹۸ در سطح ملی و استان‌های حادثه‌دیده کشور موافقت کرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر