به گزارش خبرنگار اجتماعی برنا ؛ طلاق؛ کلمه‌ای به وسعت زندگی و آینده یک خانواده است که تاثیرات آن ممکن است تا سال‌ها بر روی تک تک افراد آن خانواده اثر گذار باشد.
طلاق، تنها به خط خوردن دو اسم در شناسنامه یکدیگر نیست بلکه، این امکان وجود دارد که دو فرد به دلایل مختلف، مثل خانواده، آبرو، مصلحت ... راهی دادگاه ها نشوند و به جای اینکه اسم یکدیگر را از شناسنامه خود خط بزنند، تنها در ذهن، شریک زندگی خود را خط زده و او را نادیده بگیرند.
در طلاق عاطفی؛ زن و مرد  زیر یک سقف زندگی می‌کنند اما در کنار یکدیگر غذا نخورده و یا حتی زمانی که می ‌خواهند خریدی داشته باشند تنها رفتن را به در کنار هم بودن ترجیح می‌دهند، کمتر با هم حرف می زنند و تقریبا تمام برنامه های زندگیشان جدا از هم است،  این در حالی است که اغلب در این خانواده ها تنها زن و مرد نیستند  که زندگی می کنند بلکه فرزندانشان  هم هستند و شاهد این نوع ارتباط .
مسعود غفاری، روانشناس و مشاوره خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا؛ درباره  تاثیر طلاق عاطفی  بر روان  فرزندان این خانواده ها و آینده زندگی مشترک خودشان چنین گفت : طلاق عاطفی یعنی طلاقی که در دفترخانه ثبت نشده است اما بین زن و مرد ، پیوند های زناشویی، احساسی و انسانی از بین رفته  و هرکس برای خود مهمانی، خرید و رستوران می‌رود پس نمی توانیم به دلیل اینکه اسم خانم و آقایی در شناسنامه یکدیگر است نام خانواده روی آن بگذاریم.
غفاری درباره ویژگی های یک خانواده بیان کرد: افراد در یک خانواده باید کنش هایی با یکدیگر داشته باشند و در یک خانواده زن  باید جنبه زنانه، همسرانه و مادرانه داشته باشد؛ یک مرد باید جنبه مردانه، شوهرانه و پدرانه داشته باشد؛ یک پسر باید جنبه فرزندانه، پسرانه و برادرانه و یک دختر باید جنبه خواهرانه، فرزندانه و دخترانه داشته باشد تا ما به مفهوم خانواده برسیم. حال با طلاق عاطفی عملا قسمت اصلی را قطع کرده و جنبه همسرانه را از بین برده ایم.
این روانشناس و مشاور خانواده درباره مشکلاتی که فرزندان این خانواده ها  با آن مواجه هستند و می شوند  بیان  داشت: این کودکان مدام در وجود خود  احساس نا امنی کرده و معمولا در زندگی زناشویی آینده  خود نیز یک زندگی ناپایدار را با همسرشان تجربه می‌کنند.
وی در ادامه افزود: افرادی که در محیط های ناامن زندگی می‌کنند و در آن پدر و مادر دائم در تضاد و کشمکش با یکدیگر هستند؛ کودکان دچار یک نوع بدبینی، ناامنی و احساس خطر شده که در بلند مدت باعث می‌شود، شخصیت ضعیفی داشته باشند و حاصل این روابط را در نسل کنونی، می‌توان دید.
او در پایان با اشاره به اینکه تنها نقطه اتکا فرزندان پدر، مادر هستند، گفت: اگر  فرزندان زوج های طلاق عاطفی گرفته در سن زیر دوره بلوغ باشند  آسیب دیدگی ها بیشتر خواهد شد چرا که آن کودک ممکن است احساس حقارت و کمبود داشته باشد و این موضوع پیامد های ناگواری را با خود به دنبال دارد و در تمام مراحل زندگی آینده او نیز اثر منفی خواهد داشت.