انصافنیوز نوشت: کودکان زبالهگرد در بیشتر موارد از مردم عادی در کوچه و خیابان دوری میکنند و گاهی اگر احساس امنیت نکنند امکان دارد حتی در پاسخ به یک لبخند ما بیتوجه باشند و حتی فرار کنند، یکی از دلایل این برخورد نشان از آن دارد که کودک در معرض آسیب و خشونتی واقع شده که
حس اعتماد در او را به شدت کاهش داده است. امید یک گونی به قد و قوارهی کوچک خودش به دوش میکشد و لابه لای سطلهای زباله بدون دستکش میچرخد، با انگشتان نحیف اما سیاه زباله جمع میکند و در گونی مندرسش جای میدهد.قد کوتاهی دارد که گاهی از پشت سطل زباله دیده نمیشود.از سنش که میپرسم میگوید: «نمیدونم، فکر کنم ده سالمه» اما چهرهی کودکانه و جای خالی دندان شیری پشت لبخندش نشان میدهد که شش تا هشت سال دارد، از بین صحبتهایش فهمیدم همراه پسرهای بزرگ فامیل کمتر از یک سال پیش از افغانستان به ایران آمدهاند و هر روز هفت صبح از مرکز پسماندی در شهرری با وانت به میدان ونک میآیند و آخر شب با همان وانت برمیگردند.
میگویم «امید نهار و شامها را چطور میگذرانی؟»،با لبخندی میگوید: «از سطل زباله چیزی پیدا میکنم و میخورم، بین این زبالهها غذای بیشتری پیدا میکنم تا پایین تهران، اما بعضی شبها که بقیه غذا درست میکنند، با هم میخوریم.»
امید یکی از همان زبالهگردهایی است که بعضی از ما پس از مواجهه با آنها در خیابان مسیر دیگری را انتخاب میکنیم، کودکانی که به اجبار به جای درس خواندن در این چرخهی کار کثیف نقشی به عهده گرفتهاند، نقشی که به عقیدهی بعضی از فعالان حقوق کودک سود بالای تجارت زباله مانع از برخورد با مافیای آن است.
کامیل احمدی پژوهشگر و انسانشناسی است که در چند ماه گذشته تحقیقی روی موضوع زبالهگردی کودکان داشته است. طبق این پژوهش ۱۳۸۹۶ زبالهگرد در تهران وجود دارد که زیر نظر پیمانکاران شهرداری کار میکنند اما کودکان و اتباع غیر قانونی یا در شیفت بعدازظهر مشغول میشوند و یا در همان شیفت صبح بین زبالهگردهایی که نامشان در دفتر رسمی است کار میکنند. احمدی میگوید: «بعدازظهرها در تهران در عمل تمام سیستم و چشمهای نظارتی به روی این زبالهگردها خاموش و بسته است.» سوسن مازیارفر فعال اجتماعی و عضو جمعیت امام علی معتقد است که شهرداری در جریان زبالهگردی کودکان است و در شناساییای که دو سال پیش جمعیت امام علی در مورد زبالهگردی کودکان داشت، نمایندگان تمام وزارتخانهها را برای بازدید از این مراکز دعوت کرد و خود شهرداری هم متوجه این موضوع شده است.
از سوی دیگر شهرام پیروزی مدیر روابط عمومی قسمت پسماند شهرداری در گفتو گو با انصاف نیوز اعلام کرد هیچ کودکی زیر نظر شهرداری فعالیت نمیکند و اگر پیمانکاری مرتکب این خطا شود با او برخورد قانونی میکنیم.
کامیل احمدی: چهار هزار و هفتصد کودک زبالهگرد در تهران داریم
کامیل احمدی دربارهی شرایط پژوهشی که با موضوع زبالهگردی کودکان انجام داده میگوید که نه ماه قبل به صورت برنامهیزی شده در دو فاز شروع به تحقیق کردهاند؛ او که سرپرستی این پژوهش تحقیقی را به عهده داشته توضیح میدهد که اول این تحقیق از مناطق بالای تهران شروع شده چون مصرفگرایی در آن مناطق بیشتر است، همچنین بر این نکته تاکید دارد که از زبالهگردها سوالات نیمهعمیق پرسیده شده تا جنبههای مختلفی از زندگی اجتماعی، وضعیت کاری، درآمد، وضعیت روحی و جسمی آنها را بررسی کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر